در اين بخش به شرح برخي واژگان واصطلاحات در مبحث نماز پرداخته مي شود كه در ذيل از نظرتان مي گذرد.
 

    قبله
 

    "قبله" به معني "جهت" است وبه اين نام ناميده مي شود ، زيرا نمازگزار در مقابل آن مي ايستد.
 

    معناي اصطلاحي قبله: 
 

   پيامبر اكرم صلي الله عليه وآله در مدت 13 سال پس از بعثت در مكه  و چند ماه بعد از هجرت در مدينه به        
 

    امر خداوند متعال به سوي بيت المقدس عبادت مي كردند؛ ولي بعد از آن قبله تغيير يافت و مسلمانان مامور شدند كه به سوي كعبه نماز بگزارند. 
 

1- نيت:
 نيت به قصد وتوجه نسبت به انجام عمل است ولازم نيست نيت را از قلب خود رابگذراند يا مثلا به زبان بگويدكه 4 ركعت نماز ظهر مي خوانم قربه الي الله وبنابر احتياط واجب نيت نماز را به زبان تلفظ نكند به خصوص نماز احتياط كه هنگام شك خوانده مي شود.
 

2- تكبيره الاحرام :
  مراد از گفتن (الله اكبر) در اول هر نماز (پس از نيت ) واجب وركن است واين گفتن (الله اكبر)را تكبيره الاحرام يا تكبير افتتاح مي گويند.
به اين دليل اين تكبير به تكبيره الاحرام ناميده شده ، زيرا نماز گزاربه وسيله اين تكبير انجام آنچه نماز را باطل مي كند وبرخويش حرام مي كند. همچنان كه حاجي با پوشيدن لباس احرام مٌحرم مي شود ووارد حرم الهي مي گردد نماز گزار هم با گفتن اين تكبير محرم شده ووارد حرم نماز مي گردد.

3- ركوع :
 

در هرركعت بعد از قرائت بايد به اندازه اي خم شود كه بتواند دست را به زانو بگذارد اين عمل را ركوع مي گويند.

4- سجده :
 آن است كه انسان پيشاني را به قصد تعظيم بر زمين بگذارد.
 

5- تشهد : 
 

در ركعت دوم تمام نمازهاي واجب وركعت سوم نماز مغرب وركعت چهارم نماز ظهر وعصر وعشا بايد انسان بعد از سجده دوم بنشيند ودر حال آرام بودن بدن تشهد بخواند.
 

واجبات تشهد:

1- گفتن شهادتين :
اشهد ان لا اله الا الله وحده لاشريك له واشهد ان محمدا عبده ورسوله
2- صلوات بر محمد وآل محمد:
اللهم صل علي محمد وآل محمد
4- نشستن به اندازه ذكر تشهد
5- ترتيب ؛ يعني اول شهادت به يگانگي خداوند وسپس شهادت به نبوت پيامبر اكرم (ص)وسپس صلوات بر محمد وآل محمدعليهم السلام
6- موالات وپشت سرهم بودن  اذكار تشهد
7- خواندن تشهد با قرائت صحيح عربي
 

6- سلام :
 

بعد از تشهد ركعت آخر نماز ، مستحب است در حالي كه نشسته وبدن آرام است بگويد : السلام عليك ايها النبي ورحمه الله وبركاته  واين جمله جزء سلام هاي نماز نيست بلكه از توابع تشهد ومستحب مي باشد ؛ ولي بنابر احتياط مستحب ترك نشود وسلام واجب يكي از دوصيغه زير است :
1- السلام علينا وعلي عبادالله الصالحين
2- السلام عليكم ورحمه الله وبركاته  كه كلمات " ورحمه الله وبركاته " بنابراحتياط مستحب گفته مي شود كه اگر سلام اول" السلام علينا" رابگويد بنابر احتياط واجب بايد بعد از آن سلام آخررا نيز بگويد واماگر سلام آخررا انتخاب كند كفايت مي كند.

7- ترتيب :
 

واجب است افعال واذكار نماز را به ترتيب به جا آورد به اين كه مقدم نمايد تكبيره الاحرام را برقرائت ، وقرائت را برركوع وركوع را برسجود وهمچنين تا آخر نماز ، واگر عمدا برخلاف ترتيب عمل كند موجب بطلان نماز مي گردد.

8- موالات :
 انسان بايد افعال واذكار نماز را با موالات ؛ يعني پشت سرهم انجام دهد .
 

* از شماره 1تا 6 برگرفته از كتاب احكام عمومي اثر محمد وحيدي
 

 تكتف در نماز !!
 

يكي از واژگان مصطلح ، كه در ميان برادران اهل سنت رايج است ، "تكتف" است نظر به رسالت پايگاه صلات در جهت تنوير افكار عمومي اين موضوع به اجمال مورد بررسي قرار مي گيرد كه درذيل از نظرتان مي گذرد:
 

نمازگزاردن به صورت دست‏بسته از نظر شيعه :
 

نماز گزاردن به صورت دست‏بسته(قبض يا تكتف )، در فقه اماميه بدعت وحرام است.
 

 امير مؤمنان مى‏فرمايد:«لا يجمع المسلم يديه في صلاته وهو قائم بين يدي الله يشبه باهل الكفرمن المجوس‏» (1) : 
 

نمازگزار دستهاى خود را در حاليكه در برابر خدا ايستاده است روى هم قرار ندهد كه با اين عمل، شيوه مجوسيان كافر را حكايت مى‏كند. 
 

ابوحميد ساعدى، صحابى بزرگ، براى گروهى از صحابه كه در ميان آنان ابو هريره دوسى، سهل ساعدى، ابو اسيد ساعدى، ابو قتاده، حارث بن ربعى و محمد بن مسلمه نيز حضور داشتند، كيفيت انجام نماز را از رسول خدا حكايت كرد و نيز از مستحبات ريز و درشت آن نام برد، ولى از چنين عملى (دست روى دست نهادن در نماز) سخن به ميان نياورد. 
 

(2) بديهى است اگر شيوه پيامبر ولو احيانا چنين بود، او يادآور مى‏شد، ويا حاضران تذكر مى‏دادند.مشابه حديث‏ساعدى، از زبان امام صادقعليه السلام به وسيله حماد بن عيسى نيز در كتابهاى حديثى ما نقل شده است.(3) 
 

از حديث‏سهل بن سعد استفاده مى‏شود كه دست‏بسته نماز خواندن، بعد از پيامبر به وجود آمده است، زيرا مى‏گويد: «كان الناس يؤمرون‏»: به مردم دستور مى‏دادند. چه، اگر اين كار دستور پيامبر بود، آن را به پيامبر نسبت مى‏داد.(4)
پى‏نوشتها
 

1. وسائل الشيعه، ج 4 باب 15 از ابواب قواطع نماز، حديث 7.
2.بيهقى، سنن: 2 / 72، 73، 101، 102; ابو داود سنن: 1 / 194، باب افتتاح الصلاة، حديث 730، تزمذى، سنن: 2 / 98، باب صفه الصلاة.
3. وسائل الشيعه: 4، باب 1 از ابواب افعاغل الصلاه، حديث 81.
4. فتح البارى: 2 / 224 و سنن بيهقى: 2 / 28.
منشور عقايد اماميه صفحه /279استاد جعفر سبحانى

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: